ဆန္နီေနမင္းဘေလာ့မွကူးယူပါသည္
ယံုၾကည္ခ်က္လြန္ကဲသူတုိ႔သည္ သူတစ္ပါးက ဘယ္အရာက ဘယ္လုိစသည္ျဖင့္ အထင္ႀကီး ေလးစားဖြယ္၊ အံ့ၾသဖြယ္၊ ထူးဆန္းဖြယ္ရာတစ္စံုတစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္ေျပာဆုိလွ်င္ လြယ္ကူစြာယံုၾကည္ၿပီး ထုိယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္တတ္ၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ လူေလာကမွာ သူတစ္ပါးကုိ လိမ္ညာ ခ်င္သူမ်ားလာရျခင္းမွာလည္း သူတစ္ပါးရဲ႕ လွည့္ကြက္မ်ားကုိ မစဥ္းစား၊ မေတြးေခၚ၊ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရွိဘဲ အလြယ္တကူ ယံုၾကည္လြယ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဗုဒၶဝါဒကုိ ယံုၾကည္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ခံယူထားေသာ ဗုဒၶဘာသာႏြယ္ဝင္မ်ားပင္ ဗုဒၶဝါဒမွတစ္ပါး အျခားမ်ားစြာေသာ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ မွားယြင္းေသာလုပ္ရပ္မ်ားကုိ စြဲၿမဲစြာယံုၾကည္လ်က္ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္ ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရ၏။ ဥပမာ-ေဗဒင္ဆရာက ယၾတာေခ်ခုိင္းလွ်င္ ခုိင္းသည့္အတုိင္း မလြဲမေသြ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထုိယၾတာေၾကာင့္ မိမိဆုိးက်ိဳးမ်ားေပ်ာက္ကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားရလာသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆၾကသည္။ အမွန္မွာ ယၾတာေခ်ခုိင္းသည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားသည္ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ အလုပ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခုိင္းသည္မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းမႈကုသုိလ္အလုပ္မ်ားသာ ျပဳလုပ္ခုိင္းေနသည္ကုိ သတိမထားမိၾကေခ်။ တကယ္ေတာ့ မိမိတုိ႔မွာ ယၾတာေခ်ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္လာသည္မဟုတ္၊ ေကာင္းသည့္အလုပ္ကုိ ျပဳလုပ္သည့္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားျဖစ္လာရျခင္းပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိျပဳလုပ္ေနေသာ ယၾတာေခ်ျခင္းသည္ မေကာင္းေသာအလုပ္လား၊ ေကာင္းေသာအလုပ္လားဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ၿပီး ေကာင္းသည့္အလုပ္ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးရသည္ကုိေတာ့ မယံုၾကည္ၾကဘဲ ယၾတာေခ်ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးရသည္ဟု လြဲမွားေသာအသိအျမင္မ်ားသာ မွတ္ယူေနၾကေပသည္။
ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးအယူအဆမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ ေကာင္းဆုိးမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ မိမိက ရက္ရာဇာေန႔သည္ ေကာင္းသည္ဟုယူဆၿပီး ေကာင္းေသာအလုပ္မ်ားျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိအလုပ္သည္ ေအာင္ျမင္ေလသည္။ မိမိက ျပႆဒါးေန႔သည္ မေကာင္းေသာေန႔ဟုယူဆၿပီး မေကာင္းေသာအလုပ္မ်ားျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိအလုပ္သည္ ေအာင္ျမင္မႈနည္းလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မည္သည့္လုပ္ငန္းမဆုိ မိမိယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ျပဳလုပ္သည့္လုပ္ငန္းသာ ေအာင္ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရက္ရာဇာသည္ ေကာင္းေသာေန႔၊ ျပႆဒါးသည္ မေကာင္းေသာေန႔စသည္ျဖင့္ ေန႔၊ လ၊ နကၡတ္စသည္တုိ႔ကုိ သတ္မွတ္လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္သည္သာ အဓိက က်ေပသည္။ မိမိက ယံုၾကည္ခ်က္မရွိဘဲျပဳလုပ္လွ်င္ မည္သည့္ေန႔တြင္မဆုိ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္မႈမွန္သမွ်သည္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရက္ေရြးျခင္းထက္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္သည္သာ အဓိကျဖစ္သည္ကုိ အထူးဂရုစုိက္ မွတ္သားလုိက္နာသင့္ေပသည္။
ဓဇဂၢသုတ္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶက နတ္သားမ်ားအား စစ္တုိက္ေသာအခါ မိမိတုိ႔တြင္ ေဘးရန္အႏၲရာယ္က်ေရာက္၍ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္းမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ မိမိတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္အလံမ်ားကုိ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ပါ။ ထုိအခါ သင္တုိ႔သႏၲာန္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားၿပီး မည္သည့္ေဘးအႏၲရာယ္ကုိမဆုိ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားျခင္းမွာ နတ္စစ္သည္မ်ား အတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ခြန္အားေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔အတူ ေတာေတာင္ထဲတြင္ သီတင္းသံုးေနထုိင္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ျမတ္ဗုဒၶက “သင္တုိ႔မွာ ေဘးရန္အႏၲရာယ္မ်ား ႀကံဳေတြ႕ရ၍ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခုကုိ ရြတ္ဆုိပြားမ်ား အာရံုျပဳေပးလုိက္ပါ။ သင္တုိ႔သႏၲာန္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ားကင္းၿပီး လုိရာခရီးေရာက္ပါလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ (သံ၊ ၁၊ ၂၂၀)
အထက္ပါ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မိန္႔ဆုိခ်က္မ်ားတြင္ မည့္သည့္အေဆာင္လက္ဖြဲ႕ကုိ ေဆာင္ထားပါ။ မည္သည့္ေန႔ရက္တြင္ ျပဳလုပ္ပါ။ မည္သည့္ေန႔ရက္သည္ မိမိလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္မည့္ရက္၊ မည္သည့္ေန႔ရက္သည္ မိမိလုပ္ငန္းမ်ား ဆံုးရံႈးမည့္ရက္ဟူ၍ မိန္႔ၾကားထားျခင္း မရွိပါေပ။
တဖန္ နကၡတၱဇာတ္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္က သူေဌးသား၏မိဘမ်ားႏွင့္ သူေဌးသမီး မိဘမ်ား သည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၿပီး လက္ထပ္ပြဲက်င္းပရန္ ရက္သတ္မွတ္လုိက္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ရက္သတ္မွတ္ၿပီးမွ သူေဌးသားမိဘမ်ားသည္ သူတုိ႔သတ္မွတ္ထားေသာေန႔ရက္သည္ မဂၤလာေန႔ရက္ ေကာင္း ဟုတ္မဟုတ္သိလုိသျဖင့္ ၎တုိ႔ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ အထင္ႀကီးေလးစားရေသာပုဂၢိဳလ္ထံ သြားေရာက္ေမးျမန္းၾကသည္။
ထုိအခါ သူတုိ႔ဆရာျဖစ္သူက “ငါ့ကုိ အစဦးဆံုးကေတာ့ မတုိင္ပင္၊ အႀကံဉာဏ္မေတာင္းဘဲနဲ႔ ယခုမွ လာေရာက္ေမးျမန္းရမလားဆုိၿပီး မဂၤလာရက္သတ္မွတ္ထားေသာေန႔သည္ နကၡတ္မေကာင္းသျဖင့္ လက္ထပ္ပြဲက်င္းပလွ်င္ ဆိုးက်ိဳးခံစားရမည္”ဟု ေျပာလုိက္သည္။ သူေဌးသားႏွင့္ မိဘမ်ားသည္ ကံ၊ ကံ၏အေၾကာင္းအက်ိဳးကုိ မယံုၾကည္ၾကဘဲ ဆရာျဖစ္သူ၏စကားကုိ ယံုၾကည္ၿပီး လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ ေနာက္ရက္ေရြ႕ရန္ သတုိးသမီးဘက္သုိ႔ အေၾကာင္းၾကားလုိက္ၿပီး မဂၤလာပြဲအခမ္းအနား မသြားေရာက္ၾကေပ။ ထုိအခါ သတုိးသမီးဘက္မွ မိဘမ်ားသည္ မဂၤလာပြဲက်င္းပရန္ သတ္မွတ္ၿပီးမွ ေရြ႕ေျပာင္းရမလားဆုိၿပီး တျခားသူနဲ႔ လက္ထပ္ေပးလုိက္သည္။
ေနာက္တစ္ရက္ သူေဌးသားတုိ႔ မဂၤလာပြဲက်င္းပရန္ လာေရာက္ၾကေသာအခါ သတုိးသမီးသည္ တစ္ပါးသူနဲ႔ လက္ထက္ၿပီးၿပီဟု ေျပာၾကားလုိက္ေလသည္။ ထုိအခါ သတုိးသားသည္ သူခ်စ္ခင္ရသူ သတုိးသမီးမရရွိသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈမ်ား ခံစားရသည့္အျပင္ မိမိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ေသာ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ဆံုးရံႈးျခင္းအက်ိဳးပါ ရရွိခဲ့သည္။
ထုိအျဖစ္အပ်က္ကုိ သိျမင္ေသာအခါ ျမတ္ဗုဒၶက “နကၡတ္ေကာင္းမေကာင္း တြက္ခ်က္ စဥ္းစားေနေသာလူမိုက္ကို အက်ိဳးစီးပြားမ်ားက ေက်ာ္လြန္သြားသည္။ အက်ိဳးစီးပြားကို လိုခ်င္သူအတြက္ အက်ိဳးရွိေသာ အလုပ္သည္ပင္ နကၡတ္ေကာင္းျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္က ၾကယ္တာရာတို႔သည္ ဘာလုပ္ႏိုင္ၾကမည္နည္း”ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ (နကၡတၱဇာတ္၊ ဇာတက၊ ႒၊ ၁၊ ၂၇၄။)
ျမတ္ဗုဒၶက မည္သုိ႔ပင္ နကၡတ္ၾကယ္တာရာမ်ားသည္ အက်ိဳးကုိမျဖစ္ေစႏုိင္၊ မိမိယံုၾကည္မႈႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တုိ႔သည္သာ မိမိအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစသည္ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္ကုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုသည္ နကၡတ္ၾကယ္တာရာ၊ ၿဂိဳလ္၊ ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးမ်ားကုိ ယံုၾကည္ေနၾကျခင္းသည္ အလြန္အံ့ၾသစရာပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ ထုိထက္ဆုိးသည္က ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ အေပၚယံ ေန႔ရက္တုိ႔သာ ယံုၾကည္ၾကရံုသာမကဘဲ မိမိေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္မည့္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ အလွဴပြဲမ်ားမွအစ ေန႔ရက္မ်ားေရြးခ်ယ္ေနၾကသည္မွာ လြန္လြန္းသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလံုးစံုကုိ သိျမင္ေတာ္မူသည့္ ျမတ္ဗုဒၶေျပာျပခဲ့သည္ကုိ မယံုၾကည္ႏုိင္၊ လက္မခံႏုိင္ျဖစ္ေနၿပီး သာမန္လူမ်ား ေျပာျပသည္ကုိ ယံုၾကည္လ်က္ မိမိေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္ငန္းမ်ားပါ ေနာက္ဆုတ္ေနမည္ဆုိလွ်င္ မိမိေသသြားခဲ့ပါက ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားသာ မရရွိဘဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ မိမိမေသခင္ ေသခ်ာေရရာမည့္ ကုသုိလ္လုပ္ငန္းမ်ားပါ ရက္ေရြးေန၍ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘဲ ေသသြားလွ်င္ မည္မွ်ေလာက္ ဝမ္းနည္းစရာ ေနာင္တရစရာ ေကာင္းေနမည္လည္းဆုိတာ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။
တစ္ခါ ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္မွန္ေလးကလည္း စာဖတ္သူတုိ႔အတြက္ အသိပညာရေစမွာပါ။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းေျဖၿပီးေသာအခါ တစ္ေယာက္က စစ္ထဲဝင္မည္။ တစ္ေယာက္က ဆရာဝန္လုပ္မည္ဆုိၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိယ္စီ ထားခဲ့ၾကသည္။ ဒီလုိနဲ႔ တကၠသုိလ္ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေသာအခါ စစ္သားျဖစ္ခ်င္သူက စစ္ထဲဝင္ခဲ့သည္။ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္းၿပီးေသာအခါ စစ္သားျဖစ္သည့္သူငယ္ခ်င္း ေရွ႕တန္းထြက္ရမည့္ အေျခအေန ေရာက္လာေသာအခ်ိန္ ဆရာဝန္ သူငယ္ခ်င္းက “မင္းသြားေလရာမွာ ေဘးရန္အႏၲရာယ္ေတြကေန ကင္းရွင္းေအာင္ ငါလက္ဖြဲ႕ေလးတစ္ခု ေပးလုိက္မယ္။ ဒီလက္ဖြဲ႕ေလးဟာ ငါတုိ႔မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္ ယံုၾကည္စြာနဲ႔ လက္မွာပတ္ထားခဲ့ၾကတဲ့ အရာေလးပါ။ ဒါေလးကုိ မင္းေဆာင္ထားမယ္ဆုိရင္ မင္းအႏၲရာယ္မ်ိဳးစံုကေန ကင္းလြတ္လိမ့္မယ္”ဟုေျပာၿပီး စာရြက္ေခါက္ေလးတစ္ခုေပၚမွာ အဝတ္စေလးပတ္ထားေသာ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု ေပးလုိက္သည္။
စစ္သားျဖစ္သူသည္ သူငယ္ခ်င္းေျပာသည့္စကားကုိ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ႏွင့္ လက္ဖြဲ႕ကေလး လက္မွာအၿမဲပတ္တီးထားၿပီး ေရွးတန္းသုိ႔ ေလးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ထြက္ခဲ့ရေသာ္လည္း မည္သည့္အႏၲရာယ္မွ မက်ေရာက္ဘဲ က်န္သူမ်ားသာ အႏၲရာယ္ႀကံဳေတြ႕ရျခင္းသည္ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္ေသာ လက္ဖြဲ႕အေဆာင္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနသည္။ ေရွ႕တန္းသုိ႔ေလးႀကိမ္ ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ခြင့္ရသည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းဆရာဝန္ဆီ အလည္သြားေသာအခါ ဆရာဝန္ျဖစ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းအား “သူငယ္ခ်င္း၊ မင္းေပးလုိက္တဲ့ လက္ဖြဲ႕အစြမ္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေရွ႕တန္းေလးႀကိမ္ထြက္ခဲ့ရေပမဲ့ ဘာအႏၲရာယ္မွ မႀကံဳေတြ႕ ခဲ့ရဘူး။ မင္း ငါ့ကုိ ခုလုိ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္ဖြဲ႕ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔မကုန္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”ဟု ေျပာေသာအခါ ဆရာဝန္ျဖစ္သူက “မင္းငါ့ေပးတဲ့လက္ဖြဲ႕ကုိ တစ္ခါမွ ျဖဳတ္မၾကည့္ဖူးလား” ဟု ေမးလုိက္သည္။ ထုိအခါ စစ္သားျဖစ္သူက “ျဖဳတ္ၾကည့္စရာမလုိေအာင္ အစြမ္းထက္ေနတာမုိ႔ မၾကည့္ပါဘူး”ဟု ေျဖေလသည္။
ထုိအခါ ဆရာဝန္သူငယ္ခ်င္းက ငါေပးလုိက္ေသာလက္ဖြဲ႕သည္ ဘာလက္ဖြဲ႔လဲဆုိတာ ၾကည့္လုိက္ပါဦးဟု ေျပာေသာအခါမွ စစ္သားျဖစ္သူ ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ ေဒါသပုန္းထၿပီး လက္ဖြဲ႕ကုိ လြင့္ပစ္လုိက္ေလသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ စစ္သားျဖစ္သူသည္ လက္ဖြဲ႕အေပၚ ယံုၾကည္မႈမရွိေသာအခါ သူ႔မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ကင္းမဲ့ၿပီး ခြန္အားကင္းမဲ့ေနသျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရွ႕တန္းထြက္ရေသာအခါ က်ဆံုးခဲ့သည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္သူ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္သည့္ လက္ဖြဲ႕သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေနာက္ေျပာင္လုိသည့္စိတ္ႏွင့္ ေရးေပးလုိက္ေသာ စာရြက္သာျဖစ္သည္။ စာရြက္ကေလးအတုိင္းေပးလွ်င္ သူ႔ေရွ႕မွာပင္ ဖတ္ၾကည့္ပါက သူ႔ကုိ ေဒါသပုန္းထမည္စုိးသျဖင့္ စာရြက္ကုိေခါက္လိပ္ၿပီး အဝတ္စႏွင့္ စည္းေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္သူ ေရးေပးလုိက္သည့္စာမွာ “မင္းေသရင္ မင္းႏွမ ငါယူမည္”ဟူသတည္း။
အထက္ေဖာ္ျပခဲ့ပါ သာဓကဝတၳဳတုိ႔ကုိ ေထာက္ဆၾကည့္မည္ဆုိပါက မိမိတုိ႔သည္ အျခားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စကားမ်ားကုိ ယံုၾကည္ၾကျခင္းမရွိဘဲ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဆံုးမၾသဝါဒမ်ားကုိသာ ယံုၾကည္ၾကမည္။ ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားရြတ္ဆုိပြားမ်ားၿပီး တရားေတာ္မ်ားအတုိင္း က်င့္သံုးေနထုိင္မည္။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္သေဘာက်သည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားကုိသာ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မည္သည့္လက္ဖြဲ႕ကုိမွ် ေဆာင္ေနစရာမလုိသကဲ့သုိ႔ ေန႔ရက္မ်ားကုိလည္း ေရြးခ်ယ္စရာမလုိဘဲ မိမိတုိ႔ဘဝမွာ ခ်မ္းသာသုခမ်ားျပည့္စံုၿပီးသကာလ ျမတ္ဗုဒၶတုိ႔သြားရာလမ္းကုိ မလြဲဧကန္ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းမ်ားသုိ႔ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္း၊ ျဖန္႔ေဝျခင္းမ်ား မည္သူမဆုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူေရးထားသည့္အတုိင္း အျပည့္စံု ထည့္သြင္းေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ပါလိမ့္မည္။
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
သာသနတကၠသီလ ဓမၼာစရိယ
B.A (Buddhism), M.A (Sri Lanka)
Ph.D (Thesis), Sri Lanka
ေရႊျပည္သာဓမၼရိပ္သာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္
ရပ္ေစာက္ၿမိဳ႕အနီး၊ ေရႊေညာင္-ပင္းတယကားလမ္းေဘး၊
Ph-0933079721. 0973069549.
ဗုဒၶဝါဒကုိ ယံုၾကည္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ခံယူထားေသာ ဗုဒၶဘာသာႏြယ္ဝင္မ်ားပင္ ဗုဒၶဝါဒမွတစ္ပါး အျခားမ်ားစြာေသာ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ မွားယြင္းေသာလုပ္ရပ္မ်ားကုိ စြဲၿမဲစြာယံုၾကည္လ်က္ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္ ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရ၏။ ဥပမာ-ေဗဒင္ဆရာက ယၾတာေခ်ခုိင္းလွ်င္ ခုိင္းသည့္အတုိင္း မလြဲမေသြ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထုိယၾတာေၾကာင့္ မိမိဆုိးက်ိဳးမ်ားေပ်ာက္ကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားရလာသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆၾကသည္။ အမွန္မွာ ယၾတာေခ်ခုိင္းသည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားသည္ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ အလုပ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခုိင္းသည္မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းမႈကုသုိလ္အလုပ္မ်ားသာ ျပဳလုပ္ခုိင္းေနသည္ကုိ သတိမထားမိၾကေခ်။ တကယ္ေတာ့ မိမိတုိ႔မွာ ယၾတာေခ်ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္လာသည္မဟုတ္၊ ေကာင္းသည့္အလုပ္ကုိ ျပဳလုပ္သည့္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားျဖစ္လာရျခင္းပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိျပဳလုပ္ေနေသာ ယၾတာေခ်ျခင္းသည္ မေကာင္းေသာအလုပ္လား၊ ေကာင္းေသာအလုပ္လားဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ၿပီး ေကာင္းသည့္အလုပ္ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးရသည္ကုိေတာ့ မယံုၾကည္ၾကဘဲ ယၾတာေခ်ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးရသည္ဟု လြဲမွားေသာအသိအျမင္မ်ားသာ မွတ္ယူေနၾကေပသည္။
ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးအယူအဆမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ ေကာင္းဆုိးမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ မိမိက ရက္ရာဇာေန႔သည္ ေကာင္းသည္ဟုယူဆၿပီး ေကာင္းေသာအလုပ္မ်ားျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိအလုပ္သည္ ေအာင္ျမင္ေလသည္။ မိမိက ျပႆဒါးေန႔သည္ မေကာင္းေသာေန႔ဟုယူဆၿပီး မေကာင္းေသာအလုပ္မ်ားျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိအလုပ္သည္ ေအာင္ျမင္မႈနည္းလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မည္သည့္လုပ္ငန္းမဆုိ မိမိယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ျပဳလုပ္သည့္လုပ္ငန္းသာ ေအာင္ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရက္ရာဇာသည္ ေကာင္းေသာေန႔၊ ျပႆဒါးသည္ မေကာင္းေသာေန႔စသည္ျဖင့္ ေန႔၊ လ၊ နကၡတ္စသည္တုိ႔ကုိ သတ္မွတ္လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္သည္သာ အဓိက က်ေပသည္။ မိမိက ယံုၾကည္ခ်က္မရွိဘဲျပဳလုပ္လွ်င္ မည္သည့္ေန႔တြင္မဆုိ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္မႈမွန္သမွ်သည္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရက္ေရြးျခင္းထက္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္သည္သာ အဓိကျဖစ္သည္ကုိ အထူးဂရုစုိက္ မွတ္သားလုိက္နာသင့္ေပသည္။
ဓဇဂၢသုတ္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶက နတ္သားမ်ားအား စစ္တုိက္ေသာအခါ မိမိတုိ႔တြင္ ေဘးရန္အႏၲရာယ္က်ေရာက္၍ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္းမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ မိမိတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္အလံမ်ားကုိ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ပါ။ ထုိအခါ သင္တုိ႔သႏၲာန္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားၿပီး မည္သည့္ေဘးအႏၲရာယ္ကုိမဆုိ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားျခင္းမွာ နတ္စစ္သည္မ်ား အတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ခြန္အားေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔အတူ ေတာေတာင္ထဲတြင္ သီတင္းသံုးေနထုိင္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ျမတ္ဗုဒၶက “သင္တုိ႔မွာ ေဘးရန္အႏၲရာယ္မ်ား ႀကံဳေတြ႕ရ၍ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခုကုိ ရြတ္ဆုိပြားမ်ား အာရံုျပဳေပးလုိက္ပါ။ သင္တုိ႔သႏၲာန္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ားကင္းၿပီး လုိရာခရီးေရာက္ပါလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ (သံ၊ ၁၊ ၂၂၀)
အထက္ပါ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မိန္႔ဆုိခ်က္မ်ားတြင္ မည့္သည့္အေဆာင္လက္ဖြဲ႕ကုိ ေဆာင္ထားပါ။ မည္သည့္ေန႔ရက္တြင္ ျပဳလုပ္ပါ။ မည္သည့္ေန႔ရက္သည္ မိမိလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္မည့္ရက္၊ မည္သည့္ေန႔ရက္သည္ မိမိလုပ္ငန္းမ်ား ဆံုးရံႈးမည့္ရက္ဟူ၍ မိန္႔ၾကားထားျခင္း မရွိပါေပ။
တဖန္ နကၡတၱဇာတ္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္က သူေဌးသား၏မိဘမ်ားႏွင့္ သူေဌးသမီး မိဘမ်ား သည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၿပီး လက္ထပ္ပြဲက်င္းပရန္ ရက္သတ္မွတ္လုိက္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ရက္သတ္မွတ္ၿပီးမွ သူေဌးသားမိဘမ်ားသည္ သူတုိ႔သတ္မွတ္ထားေသာေန႔ရက္သည္ မဂၤလာေန႔ရက္ ေကာင္း ဟုတ္မဟုတ္သိလုိသျဖင့္ ၎တုိ႔ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ အထင္ႀကီးေလးစားရေသာပုဂၢိဳလ္ထံ သြားေရာက္ေမးျမန္းၾကသည္။
ထုိအခါ သူတုိ႔ဆရာျဖစ္သူက “ငါ့ကုိ အစဦးဆံုးကေတာ့ မတုိင္ပင္၊ အႀကံဉာဏ္မေတာင္းဘဲနဲ႔ ယခုမွ လာေရာက္ေမးျမန္းရမလားဆုိၿပီး မဂၤလာရက္သတ္မွတ္ထားေသာေန႔သည္ နကၡတ္မေကာင္းသျဖင့္ လက္ထပ္ပြဲက်င္းပလွ်င္ ဆိုးက်ိဳးခံစားရမည္”ဟု ေျပာလုိက္သည္။ သူေဌးသားႏွင့္ မိဘမ်ားသည္ ကံ၊ ကံ၏အေၾကာင္းအက်ိဳးကုိ မယံုၾကည္ၾကဘဲ ဆရာျဖစ္သူ၏စကားကုိ ယံုၾကည္ၿပီး လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ ေနာက္ရက္ေရြ႕ရန္ သတုိးသမီးဘက္သုိ႔ အေၾကာင္းၾကားလုိက္ၿပီး မဂၤလာပြဲအခမ္းအနား မသြားေရာက္ၾကေပ။ ထုိအခါ သတုိးသမီးဘက္မွ မိဘမ်ားသည္ မဂၤလာပြဲက်င္းပရန္ သတ္မွတ္ၿပီးမွ ေရြ႕ေျပာင္းရမလားဆုိၿပီး တျခားသူနဲ႔ လက္ထပ္ေပးလုိက္သည္။
ေနာက္တစ္ရက္ သူေဌးသားတုိ႔ မဂၤလာပြဲက်င္းပရန္ လာေရာက္ၾကေသာအခါ သတုိးသမီးသည္ တစ္ပါးသူနဲ႔ လက္ထက္ၿပီးၿပီဟု ေျပာၾကားလုိက္ေလသည္။ ထုိအခါ သတုိးသားသည္ သူခ်စ္ခင္ရသူ သတုိးသမီးမရရွိသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈမ်ား ခံစားရသည့္အျပင္ မိမိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ေသာ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ဆံုးရံႈးျခင္းအက်ိဳးပါ ရရွိခဲ့သည္။
ထုိအျဖစ္အပ်က္ကုိ သိျမင္ေသာအခါ ျမတ္ဗုဒၶက “နကၡတ္ေကာင္းမေကာင္း တြက္ခ်က္ စဥ္းစားေနေသာလူမိုက္ကို အက်ိဳးစီးပြားမ်ားက ေက်ာ္လြန္သြားသည္။ အက်ိဳးစီးပြားကို လိုခ်င္သူအတြက္ အက်ိဳးရွိေသာ အလုပ္သည္ပင္ နကၡတ္ေကာင္းျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္က ၾကယ္တာရာတို႔သည္ ဘာလုပ္ႏိုင္ၾကမည္နည္း”ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ (နကၡတၱဇာတ္၊ ဇာတက၊ ႒၊ ၁၊ ၂၇၄။)
ျမတ္ဗုဒၶက မည္သုိ႔ပင္ နကၡတ္ၾကယ္တာရာမ်ားသည္ အက်ိဳးကုိမျဖစ္ေစႏုိင္၊ မိမိယံုၾကည္မႈႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တုိ႔သည္သာ မိမိအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစသည္ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္ကုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုသည္ နကၡတ္ၾကယ္တာရာ၊ ၿဂိဳလ္၊ ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးမ်ားကုိ ယံုၾကည္ေနၾကျခင္းသည္ အလြန္အံ့ၾသစရာပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ ထုိထက္ဆုိးသည္က ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ အေပၚယံ ေန႔ရက္တုိ႔သာ ယံုၾကည္ၾကရံုသာမကဘဲ မိမိေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္မည့္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ အလွဴပြဲမ်ားမွအစ ေန႔ရက္မ်ားေရြးခ်ယ္ေနၾကသည္မွာ လြန္လြန္းသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလံုးစံုကုိ သိျမင္ေတာ္မူသည့္ ျမတ္ဗုဒၶေျပာျပခဲ့သည္ကုိ မယံုၾကည္ႏုိင္၊ လက္မခံႏုိင္ျဖစ္ေနၿပီး သာမန္လူမ်ား ေျပာျပသည္ကုိ ယံုၾကည္လ်က္ မိမိေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္ငန္းမ်ားပါ ေနာက္ဆုတ္ေနမည္ဆုိလွ်င္ မိမိေသသြားခဲ့ပါက ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားသာ မရရွိဘဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ မိမိမေသခင္ ေသခ်ာေရရာမည့္ ကုသုိလ္လုပ္ငန္းမ်ားပါ ရက္ေရြးေန၍ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘဲ ေသသြားလွ်င္ မည္မွ်ေလာက္ ဝမ္းနည္းစရာ ေနာင္တရစရာ ေကာင္းေနမည္လည္းဆုိတာ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။
တစ္ခါ ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္မွန္ေလးကလည္း စာဖတ္သူတုိ႔အတြက္ အသိပညာရေစမွာပါ။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းေျဖၿပီးေသာအခါ တစ္ေယာက္က စစ္ထဲဝင္မည္။ တစ္ေယာက္က ဆရာဝန္လုပ္မည္ဆုိၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိယ္စီ ထားခဲ့ၾကသည္။ ဒီလုိနဲ႔ တကၠသုိလ္ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေသာအခါ စစ္သားျဖစ္ခ်င္သူက စစ္ထဲဝင္ခဲ့သည္။ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္းၿပီးေသာအခါ စစ္သားျဖစ္သည့္သူငယ္ခ်င္း ေရွ႕တန္းထြက္ရမည့္ အေျခအေန ေရာက္လာေသာအခ်ိန္ ဆရာဝန္ သူငယ္ခ်င္းက “မင္းသြားေလရာမွာ ေဘးရန္အႏၲရာယ္ေတြကေန ကင္းရွင္းေအာင္ ငါလက္ဖြဲ႕ေလးတစ္ခု ေပးလုိက္မယ္။ ဒီလက္ဖြဲ႕ေလးဟာ ငါတုိ႔မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္ ယံုၾကည္စြာနဲ႔ လက္မွာပတ္ထားခဲ့ၾကတဲ့ အရာေလးပါ။ ဒါေလးကုိ မင္းေဆာင္ထားမယ္ဆုိရင္ မင္းအႏၲရာယ္မ်ိဳးစံုကေန ကင္းလြတ္လိမ့္မယ္”ဟုေျပာၿပီး စာရြက္ေခါက္ေလးတစ္ခုေပၚမွာ အဝတ္စေလးပတ္ထားေသာ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု ေပးလုိက္သည္။
စစ္သားျဖစ္သူသည္ သူငယ္ခ်င္းေျပာသည့္စကားကုိ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ႏွင့္ လက္ဖြဲ႕ကေလး လက္မွာအၿမဲပတ္တီးထားၿပီး ေရွးတန္းသုိ႔ ေလးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ထြက္ခဲ့ရေသာ္လည္း မည္သည့္အႏၲရာယ္မွ မက်ေရာက္ဘဲ က်န္သူမ်ားသာ အႏၲရာယ္ႀကံဳေတြ႕ရျခင္းသည္ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္ေသာ လက္ဖြဲ႕အေဆာင္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနသည္။ ေရွ႕တန္းသုိ႔ေလးႀကိမ္ ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ခြင့္ရသည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းဆရာဝန္ဆီ အလည္သြားေသာအခါ ဆရာဝန္ျဖစ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းအား “သူငယ္ခ်င္း၊ မင္းေပးလုိက္တဲ့ လက္ဖြဲ႕အစြမ္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေရွ႕တန္းေလးႀကိမ္ထြက္ခဲ့ရေပမဲ့ ဘာအႏၲရာယ္မွ မႀကံဳေတြ႕ ခဲ့ရဘူး။ မင္း ငါ့ကုိ ခုလုိ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္ဖြဲ႕ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔မကုန္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”ဟု ေျပာေသာအခါ ဆရာဝန္ျဖစ္သူက “မင္းငါ့ေပးတဲ့လက္ဖြဲ႕ကုိ တစ္ခါမွ ျဖဳတ္မၾကည့္ဖူးလား” ဟု ေမးလုိက္သည္။ ထုိအခါ စစ္သားျဖစ္သူက “ျဖဳတ္ၾကည့္စရာမလုိေအာင္ အစြမ္းထက္ေနတာမုိ႔ မၾကည့္ပါဘူး”ဟု ေျဖေလသည္။
ထုိအခါ ဆရာဝန္သူငယ္ခ်င္းက ငါေပးလုိက္ေသာလက္ဖြဲ႕သည္ ဘာလက္ဖြဲ႔လဲဆုိတာ ၾကည့္လုိက္ပါဦးဟု ေျပာေသာအခါမွ စစ္သားျဖစ္သူ ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ ေဒါသပုန္းထၿပီး လက္ဖြဲ႕ကုိ လြင့္ပစ္လုိက္ေလသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ စစ္သားျဖစ္သူသည္ လက္ဖြဲ႕အေပၚ ယံုၾကည္မႈမရွိေသာအခါ သူ႔မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ကင္းမဲ့ၿပီး ခြန္အားကင္းမဲ့ေနသျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရွ႕တန္းထြက္ရေသာအခါ က်ဆံုးခဲ့သည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္သူ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္သည့္ လက္ဖြဲ႕သည္ သူငယ္ခ်င္းအား ေနာက္ေျပာင္လုိသည့္စိတ္ႏွင့္ ေရးေပးလုိက္ေသာ စာရြက္သာျဖစ္သည္။ စာရြက္ကေလးအတုိင္းေပးလွ်င္ သူ႔ေရွ႕မွာပင္ ဖတ္ၾကည့္ပါက သူ႔ကုိ ေဒါသပုန္းထမည္စုိးသျဖင့္ စာရြက္ကုိေခါက္လိပ္ၿပီး အဝတ္စႏွင့္ စည္းေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္သူ ေရးေပးလုိက္သည့္စာမွာ “မင္းေသရင္ မင္းႏွမ ငါယူမည္”ဟူသတည္း။
အထက္ေဖာ္ျပခဲ့ပါ သာဓကဝတၳဳတုိ႔ကုိ ေထာက္ဆၾကည့္မည္ဆုိပါက မိမိတုိ႔သည္ အျခားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စကားမ်ားကုိ ယံုၾကည္ၾကျခင္းမရွိဘဲ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဆံုးမၾသဝါဒမ်ားကုိသာ ယံုၾကည္ၾကမည္။ ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားရြတ္ဆုိပြားမ်ားၿပီး တရားေတာ္မ်ားအတုိင္း က်င့္သံုးေနထုိင္မည္။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္သက္သေဘာက်သည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားကုိသာ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မည္သည့္လက္ဖြဲ႕ကုိမွ် ေဆာင္ေနစရာမလုိသကဲ့သုိ႔ ေန႔ရက္မ်ားကုိလည္း ေရြးခ်ယ္စရာမလုိဘဲ မိမိတုိ႔ဘဝမွာ ခ်မ္းသာသုခမ်ားျပည့္စံုၿပီးသကာလ ျမတ္ဗုဒၶတုိ႔သြားရာလမ္းကုိ မလြဲဧကန္ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းမ်ားသုိ႔ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္း၊ ျဖန္႔ေဝျခင္းမ်ား မည္သူမဆုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူေရးထားသည့္အတုိင္း အျပည့္စံု ထည့္သြင္းေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ပါလိမ့္မည္။
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
သာသနတကၠသီလ ဓမၼာစရိယ
B.A (Buddhism), M.A (Sri Lanka)
Ph.D (Thesis), Sri Lanka
ေရႊျပည္သာဓမၼရိပ္သာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္
ရပ္ေစာက္ၿမိဳ႕အနီး၊ ေရႊေညာင္-ပင္းတယကားလမ္းေဘး၊
Ph-0933079721. 0973069549.
No comments:
Post a Comment