ဘာသာေရးအေမးအေျဖမ်ား။

ဆန္နီေနမင္းဘေလာ့မွကူးယူပါသည္

လြန္ခဲ့ေသာ တစ္လေက်ာ္က ျမဝတီၿမိဳ႕ႏွင့္ ေရႊကုကၠိဳၿမိဳင္ရြာသုိ႕ တရားေဟာၾကြရင္း ကေလးမ်ားေက်ာင္းပိတ္ရင္ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းဖြင့္ၿပီး သင္ေပးခ်င္တယ္။ ဒီရြာက လူႀကီးေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးၾကပါလုိ႕ ေျပာဆုိခဲ့တယ္။ ယခုေတာ့ ေရႊကုကၠိဳၿမိဳင္ရြာလူႀကီးေတြက ကူညီေပးၾကတာနဲ႕ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း ဖြင့္ျဖစ္လုိ႕ သြားေရာက္သင္ေပးခဲ့တယ္။ ကေလးေတြမ်ားတာနဲ႕သူငယ္တန္းကေန စတုတၳတန္းထိကုိေတာ့ တျခားခြဲသင္ခုိင္းလုိက္ၿပီး မိမိကေတာ့ ပဥၥမတန္းမွ နဝမတန္းထိ ကေလးမ်ားကိုသာ သင္ေပးလုိက္တယ္။ ကေလးေတြ သင္တန္းတတ္ခ်င္ေအာင္ အဂၤလိပ္လုိပါ ဘာသာေရးစာေပမ်ား ေရးခုိင္းက်က္ခုိင္းေပးလုိက္တယ္။

ကေလးမ်ား မိမိဘာသာတရားအေၾကာင္း အဓိကလုိက္နာရမဲ့ အခ်က္မ်ား ေသခ်ာသိထားဖုိ႔၊ တျခားဘာသာမ်ားအေၾကာင္း ဗဟုသုတရွိထားဖုိ႔၊ သရဏဂံုသံုးပါးၿမဲဖုိ႔၊ ငါးပါးသီလ ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းလွ်င္ အက်ိဳးမ်ားမွန္းသိဖုိ႔၊ ဝိပႆနာအားထုတ္ျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝမွာ တကယ့္ခ်မ္းသာစစ္အမွန္ကုိ ရရွိတယ္ဆုိတာသိၿပီး ဆက္လက္က်င့္ႀကံေနထုိင္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ဖုိ႔ ေျပာဆုိသင္ေပးတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြသာ သူတုိ႔ေလးေတြ ျပည့္စံုေနမယ္ဆုိရင္ ဒီဘဝတြင္ ေတာင္းစားရတဲ့ ဘဝေရာက္ေနပါေစ မ်က္ေမွာက္တမလြန္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတာ့ ရရွိေနမွာပါ။(၁၇.၃.၂၀၁၄) ရက္ေန႔မွာ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းတက္ေရာက္ၾကတဲ့ ကေလးငယ္ေပါင္း(၄၀၀)ေက်ာ္ကုိ အတန္းခြဲၿပီး စာေမးပြဲေျဖခုိင္းၿပီးတာနဲ႔ (၁၈.၃.၂၀၁၄)မွာ ဆုေပးပြဲျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ခ်က္ျခင္းအေျဖလႊာ စစ္လုိက္ရတာ ေန႔(၁၂)နာရီကေန ည(၁၂)နာရီမွ ၿပီးေတာ့တယ္။ လူလည္း ေညာင္းကုိက္သြားေတာ့တာပဲ။ “ေအာ္-ဒါလည္း လူမ်ိဳးဘာသာသာသနာအတြက္ ေပးဆပ္ရတာ ဆုိေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ေက်းဇူးကုိဆပ္ရာေရာက္လုိ႔ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းပဲမုိ႔ ပင္းပန္းခံလုပ္ရတာေပါ့ေလ။

ကေလးေတြကုိ သင္ေပးထားတာေတြထဲက ေအာက္ပါ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမးေျဖခုိင္းခဲ့ပါတယ္။ ကေလးေတြေျဖခုိင္းတဲ့ေမးခြန္းေတြကုိ မသိေသးသူမ်ား သိရွိရေအာင္ တင္ေပးပါဆုိတာနဲ႔ အေျဖမ်ားပါ တြဲတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း ေမးခြန္းလႊာ

စာေျဖခ်ိန္-(၂)နာရီ    Date-17.3.2014

၁။ ေအာက္ပါတုိ႔ကုိ ေျဖဆုိခဲ့ပါ။
(က) ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဘာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသလဲ။
(ခ) မိဘကုိ ဘာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသလဲ။
(ဂ) ခ်မ္းသာခ်င္လွ်င္ ဘာလုပ္ရမည္နည္း။
(ဃ) မိသားစုဘဝမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနခ်င္လွ်င္ ဘာလုပ္ရမည္နည္း။
(င) ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္လွ်င္ ဘာလုပ္ရမည္နည္း။
၂။ ဒုစရုိက္(၁၀)ပါးကုိ ျမန္မာလုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၃။ သဂၤါယနာ(၆)တန္တြင္ ဒုတိယသဂၤါယနာႏွင့္ တတိယသဂၤါယနာအေၾကာင္း ကုိ ျပည့္စံုစြာ ေရးသားခဲ့ပါ။
၄။ သူယုတ္မာလကၡဏာ(၄)ပါးကုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၅။ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ(၇)ပါးႏွင့္ ျဗဟၼစုိရ္တရား(၄)ပါးတုိ႔ကုိ ျမန္မာလုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၆။ ငယ္စဥ္အခါ ပညာမသင္ယူခဲ့မိျခင္းေနာင္တႏွင့္ ငယ္စဥ္က အက်င့္မေကာင္း ခဲ့ျခင္းေနာင္တတုိ႔ကုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၇။ မွားယြင္းေသာအယူဝါဒ(၄)မ်ိဳးကုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၈။ မဟာတာပနငရဲအေၾကာင္းကုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၉။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကဗ်ာကုိ ေရးသားခဲ့ပါ။
၁၀။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ေခါင္းစဥ္(၂)ခုတြင္ ႏွစ္သက္ရာေခါင္းစဥ္(၁)ခုကုိ သူတစ္ပါး အတုယူက်င့္သံုးစရာျဖစ္ေအာင္ (၂)မ်က္ႏွာခန္႔ ေရးသားခဲ့ပါ။
(က) After me/ you.
(ခ)  ငါနဲ႔မဆုိင္ဘူးလုိ႔ မေျပာမိပါေစနဲ႔။

အေျဖမ်ား

၁။ (က) ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိတုိ႔အေပၚ၌ ေကာင္းတာမေကာင္းတာကုိ ခြဲျခားသိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာဆံုးမေပးခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွိေသာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိတုိ႔ တုႏိႈင္းမရေသာ ဂုဏ္သတၱိမ်ားရွိေသာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိတုိ႔ မျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ ပါရမီမ်ားျဖည့္ခဲ့ျခင္း၊ ျမတ္ဗုဒၶျဖစ္ခ်ိန္တုိ႔တြင္လည္း မိမိတုိ႔အက်ိဳးရွိေစရန္ မနားမေန ဆိုဆံုးမၾသဝါဒမ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွိေသာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသည္။
(ခ) မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႔ကုိ လူျဖစ္လာေအာင္ ေမြးဖြားေပးေသာေက်းဇူးရွိေသာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသည္။ မိဘမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ကုိ လူလားေျမာက္လာေအာင္ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ပညာသင္ေပးခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွိေသာေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသည္။
(ဂ) ခ်မ္းသာခ်င္လွ်င္ သူတစ္ပါးပစၥည္းကုိ ခုိးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။
(ဃ) မိသားစုဘဝမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနခ်င္လွ်င္ သူတစ္ပါးသားမယား ကုိ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။
(င) ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္လွ်င္ လိမ္ညာေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။

၂။ ဒုစရုိက္(၁၀)ပါးတုိ႔မွာ
သူတစ္ပါးကုိ အသက္ကုိသတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးပစၥည္း ခုိးယူျခင္း၊ မွားယြင္းစြာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ မဟုတ္မမွန္ မုသားေျပာျခင္း၊ ကုန္းတုိက္စကား ေျပာဆုိျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကား ေျပာဆုိျခင္း၊ အက်ိဳးမရွိေသာစကား ေျပာဆုိျခင္း၊ သူတစ္ပါးႀကီးပြားခ်မ္းသာသည္ကုိ ဝန္တုိျခင္း၊ သူတစ္ပါးအား မေကာင္းႀကံျခင္း၊ အယူမွားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။

၃။ ဒုတိယသဂၤါယနာကုိ သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၁၀၀) ဘီစီ (၄၄၃)ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ကာလာေသာကမင္းလက္ထက္တြင္ အရွင္ယသမေထရ္ဦးေဆာင္ေသာ ရဟႏၲာ(၇၀၀)တုိ႔မွ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ (၈)လ ၾကာျမင့္သည္။
တတိယသဂၤါယနာကုိ သာသနာေတာ္ႏွစ္(၂၃၅)၊ ဘီစီ(၃၀၈)ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ပါဋလိပုတ္ျပည္၊ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးလက္ထြက္တြင္ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ ဦးေဆာင္းေသာ ရဟႏၲာ(၁၀၀၀)တုိ႔မွ ျမတ္ဗုဒၶ၏တရားေတာ္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ (၉)လ ၾကာျမင့္သည္။

၄။ သူယုတ္မာလကၡဏာ(၄)တုိ႔မွာ သူတစ္ပါးမေကာင္းေၾကာင္းကုိ မေမးဘဲႏွင့္ေျပာျခင္း၊ ေမးလာလွ်င္ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ေျပာျခင္း၊ သူတစ္ပါးေကာင္းေၾကာင္းကို မေမးလွ်င္ မေျပာျခင္း၊ ေမးလာလွ်င္ အနည္းငယ္သာေျပာျခင္း၊ မိမိမေကာင္းေၾကာင္းကုိ မေမးလွ်င္ မေျပာျခင္း၊ ေမးလာလွ်င္ အနည္းသာေျပာျခင္း၊ မိမိေကာင္းေၾကာင္းကုိ မေမးဘဲႏွင့္ေျပာျခင္း၊ ေမးလာလွ်င္ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ေျပာျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။

၅။ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ(၇)ပါးတုိ႔မွာ သဒၶါ-ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကုိ ယံုၾကည္ျခင္း၊ သီလ-ကုိယ္က်င့္သီလေစာင့္ထိန္းျခင္း၊ သုတ-အသိပညာ ဗဟုသုတရွိျခင္း၊ စာဂ-စြန္႔ႀကံေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း၊ ပညာ-ေကာင္းမႈမေကာင္းမႈကုိ ခြဲျခားသိျမင္ၿပီး ေလာကုတၱရာပညာရွိျခင္း၊ ဟီရိ-မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရမည္ကုိ ရွက္ျခင္း၊ ၾသတၱပၸ-မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရမည္ကုိ ေၾကာက္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။ ျဗဟၼစုိရ္တရားေလးပါးမွာ ေမတၱာ-သတၱဝါအားလံုးတုိ႔အေပၚ တန္းတူညီမွ် ေမတၱာထားျခင္း၊ ကရုဏာ-သူတစ္ပါးဒုကၡေရာက္ေနသည္ျမင္လွ်င္ သနားျခင္း၊ မုဒိတာ-သူတစ္ပါးခ်မ္းသာသည္ကုိျမင္လွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ျခင္း၊ ဥေပကၡာ-သူတစ္ပါးအေပၚ၌ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း တန္းတူညီမွ် ထားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။

၆။ ငယ္စဥ္က ပညာမသင္ယူမိခဲ့ျခင္းေနာင္တ
ငယ္စဥ္အခါ ပညာသင္ရမည့္အရြယ္မွာ တက္သင့္တက္ထုိက္တဲ့ လက္မႈ၊ စက္မႈ စာေပပညာတုိ႔ကုိ မသင္ဘဲ ေနမယ္။ အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားေနမယ္ဆိုရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ စီးပြားလုပ္တဲ့အခါက်မွ ငယ္စဥ္ကပညာမသင္ယူခဲ့ျခင္းေနာင္တေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အလုပ္တစ္ခုမွာ မိမိကသူတစ္ပါးထက္ ၀ီရိယမွာလည္း သာတယ္။ ဇဲြလည္းရွိပါရဲ႕နဲ႔ လုပ္ငန္းခြင့္မွာ ဦးစီး ဦးေဆာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ မိမိိထက္ငယ္သူ၊ သို႔မဟုတ္ အသက္အရြယ္ တန္းတူျဖစ္ပါလ်က္ ပညာရပ္ကိုေကာင္းစြာ ေလ့လာသူတို႔ရဲ႕ ခုိင္းေစမႈကို ခံရတဲ့အခါကမွ ငယ္ငယ္ကပညာမသင္ယူခဲ့ရတာ နာတယ္ကြာ၊ ငါသာ ေသခ်ာေလ့လာ သင္ယူခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုအခိုင္းခံရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ခုေတာ့ ငါဟာ သူမ်ားကုိ လက္ညိဳးခုိင္းရမဲ့ဘဝေရာက္ေအာင္ မျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူမ်ားလက္ညိဳးထုိးခုိင္းတာ လုပ္ရတဲ့ဘဝ ျဖစ္ေန ရပါလားစသည္ျဖင့္ ေနာင္တသံေတြ ထြက္တတ္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုပင္ေနာင္တေတြရရ အခ်ိန္အခါေႏွာင္းမွရမယ္ဆိုရင္ အက်ဳိးမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႀကီးလာတဲ့အခါ ေနာင္တမရေအာင္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ တက္သင့္တက္ထုိက္တဲ့ပညာမ်ားကုိ သင္ယူဖို႔ လုိပါေပတယ္။

ငယ္စဥ္က အက်င့္မေကာင္းမိခဲ့ျခင္းေနာင္တ
ငါငယ္စဥ္အခါတုန္းက မိဘစကားနားမေထာင္ခဲ့ျခင္း၊ ဆရာသမားမ်ားစကား နားမေထာင္ခဲ့ျခင္း၊ အက်င့္မေကာင္းခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈမ်ားမလုပ္ခဲ့ျခင္းတုိ႔သည္ အသက္ႀကီးလာေသာအခါ မိမိက မိဘေနရာေရာက္ေသာအခါ မိမိသားသမီးမ်ားက မိမိစကားနားမေထာင္တဲ့အခါ၊ မိမိဆရာျဖစ္ေသာအခါ မိမိတပည့္မ်ားက မိမိစကားနားမေထာင္ေသာအခါ၊ အက်င့္မေကာင္းခဲ့လုိ႔ ေကာင္းမႈမရွိ၍ ေသခါနီးအခါ မေကာင္းေသာ ငရဲနိမိတ္၊ အပါယ္နိမိတ္မ်ား ျမင္လာရေသာအခါက်မွ “ေအာ္-ငါသည္ ငယ္စဥ္အခါတုန္းက မိဘစကားနားမေထာင္၊ ဆရာ့စကားနားမေထာင္၊ အက်င့္မေကာင္းခဲ့ျခင္းတုိ႔သည္ ငါပဲ ဒုကၡေရာက္ရ တာပါလား”ဟု ေနာင္တရတတ္ပါသည္။

ဒီေနာင္တဟာ မိဘျဖစ္သူတို႔ သားသမီးေတြေပၚမွာ သတိထားေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မိမိကေလးဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက မေကာင္းတဲ့အက်င့္ပ်က္မႈေတြ ေတြ႔ျမင္လာၿပီဆုိရင္ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပ ဆိုဆုံးမသင့္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အက်င့္စရုိက္ဟာ ႀကီးတဲ့အထိပါႏုိင္တာေၾကာင့္ မိဘျဖစ္သူမ်ားဟာ မေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေတြ အတုမခုိးေစဘဲ ေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြကိုသာ သင္ျပေပးဖို႔လုိအပ္ပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိမိသားေလး ခိုးတတ္မွန္းသိလ်က္နဲ႔ ခိုးျခင္းေၾကာင့္ ရရွိမဲ့အျပစ္ေတြကိုလည္းမေျပာ၊ ဆိုဆုံးမမႈလည္းမလုပ္ဘူးဆိုရင္ ဒီကေလးဟာ ႀကီးလာရင္ သူတစ္ပါး ပစၥည္း ခိုးဖို႔ရာ ၀န္ေလးေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခါမွာ ငါဒီလိုျဖစ္တာ မိဘေတြ မဆုံးမခဲ့လို႔ပဲဆိုတဲ့ ေနာင္တေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘလုပ္သူမ်ားဟာ မိမိတို႔ရဲ႕သားသမီးမ်ား လိမၼာေရးျခား ရွိေရးအတြက္ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ပ်က္မႈေတြကို မသင္ယူေစဘဲ အခြင့္ႀကံဳတိုင္း သားသမီးမ်ားကို ဆုံးမေပးရပါမယ္။ ဒါမွသာ ကေလးတစ္ေယာက္အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ေနာင္တရမႈေတြမျဖစ္ဘဲ ဘ၀ကုိ ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ျဖတ္သန္းၿပီး သကာလ ပန္းတုိင္ကုိလ်င္ျမန္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

၇။ မွားယြင္းေသာအယူဝါဒ(၄)မ်ိဳးတုိ႔မွာ အေဟတုကဒိ႒ိ-မိမိတုိ႔ခံစားေနရေသာ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ိဳးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ေလာကႀကီးဟာ သူျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္သည္ဟု အေၾကာင္းတရားကုိ ပယ္ေသာအယူဝါဒ။ အကိရိယဒိ႒ိ-မိမိတုိ႔ေကာင္းတာလုပ္လုပ္၊ ဆုိးတာလုပ္လုပ္ အက်ိဳးတရားဆုိတာမရွိဘဲ ေလာကႀကီးဟာ သူျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္သည္ဟု အက်ိဳးတရားကုိ ပယ္ေသာ အယူဝါဒ။ နတၳိကဒိ႒ိ- အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကုိ ပယ္ေသာအယူဝါဒ။ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ-မွားယြင္းေနေသာ အယူမွားကုိပဲ ဒါမွအမွန္ပဲဟု လက္ကုိင္ထား ယံုၾကည္ေသာအယူဝါဒ။

၈။ ထုိငရဲသုိ႔က်ေရာက္ရေသာ ငရဲသားမ်ားကုိ ငရဲထိန္းတုိ႔က သံေတာင္ေပၚသုိ႔ မတက္,တက္ေအာင္ ရုိက္ႏွက္၍ တင္ၾကသည္။ သံေတာင္ေပၚသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ကံၾကမၼာအေလ်ာက္ ေလမုန္တုိင္း မ်ားေပၚေပါက္လာၿပီး ထုိေလမုန္တုိင္းက ေတာင္ေျခမွာရွိေသာ တံက်င္ေပၚသုိ႔ေရာက္ေအာင္ တုိက္လႊင့္ ခ်လုိက္သျဖင့္ တံက်င္အဖ်ား၌ ကားခနဲ စူးဝင္သည့္ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ား ခံၾကရေလသည္။

၉။ “ေက်ာင္းပိတ္ရက္”
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဝယ္၊ အိမ္မွာနားေတာ့။
ေဆာ့ကစားလုိ႔၊ မေနသင့္တယ္။
ႏုိင္တဲ့ဝန္ကုိ၊ ပါဝင္ထမ္းလုိ႔။
တတ္စြမ္းသမွ်၊ ကူၾကကြယ္။
ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္ယာ၊ သန္႔သန္႔ရွင္းနဲ႔။
အမႈိက္လွည္းက်င္းေနရမယ္။
အားလပ္ခ်ိန္မွာ၊ စာကုိဖတ္ေတာ့။
မွတ္စုမွတ္ရာ၊ သုတၾကြယ္။
စည္းကမ္းရုိေသ၊ ယဥ္ယဥ္ေက်းနဲ႔။
လိမၼာေရးျခား၊ တုိ႕လူငယ္။
ေနာင္တစ္ေခတ္မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေတာ့။
စည္းစနစ္က၊ အေျခခံတယ္။
ႀကိဳးစားကြယ္ တုိးပြားမယ္။ ။ ။

၁၀။ After you/ me

ရန္ကုန္ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္မွာ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ။ ေလဆိပ္ရဲ႔ ဧည့္ခန္းမထဲမွာ မႏၲေလးကိုသြားမယ့္ေလယာဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းစုံက ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းကိုဆက္တဲ့ အမ်ားသုံးတယ္လီဖုန္း တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီတယ္လီဖုန္းက တယ္လီဖုန္းဆက္ခ မေပးရပါဘူး။ အဲဒီ တယ္လီဖုန္းကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆက္ေနတယ္။ သူ႔ေနာက္မွာလည္း တယ္လီဖုန္းဆက္ဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့သူ ေလး ငါးေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း တယ္လီဖုန္းဆက္ေနတာ ၿပီးကိုမၿပီးႏိုင္ဘူး။ မိနစ္ (၂၀)ေလာက္ၾကာမွ ေနာက္တစ္ေယာက္အလွည့္ ေရာက္ေတာ့တယ္။ အဲဒီ တစ္ေယာက္ကလည္း ဖုန္းေျပာလိုက္တာ အၾကာႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္က အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပုံရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဖုန္းေျပာေနတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ၿပီး “အားနာမႈမရွိလိုက္ၾကတာလို႔ ခံစားရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ မႏၲေလးကိုသြားမယ့္ေလယာဥ္ ေရာက္လာပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚကိုတက္ဖို႔ “စပီကာ”က ေၾကညာပါတယ္။ မႏၲေလးကို သြားမယ့္ခရီးသည္ေတြ အားလုံး လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္သြားၾကတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚကိုသြားဖို႔ ဘတ္(စ္)ကားတစ္စီး ထိုးဆိုက္လာတယ္။ အဲဒီကားနဲ႔ ေလယာဥ္ဆီကို ေလယာဥ္စီး ခရီးသည္ေတြ သယ္ေဆာင္မွာျဖစ္တယ္။ လူေတြဟာ ဘတ္(စ္)ကားေပၚကို အလုအယက္ပဲ တိုးေ၀ွ႔တက္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ တိုးေ၀ွ႔တက္တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ေလယာဥ္ဆီကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံရဲ႕ ေနာက္အနားအေပါက္က ကၽြန္ေတာ္ တိုးတက္ရတယ္။ ဒီလိုပါပဲ... ေလယာဥ္ေပၚကို တိုးေ၀ွ႕ၿပီးတက္လိိုက္တယ္။ ကိုယ့္ထိုင္ခုံနဲ႔ ကိုယ္ဆိုေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား တိုးေ၀ွ႔တက္ခဲ့မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မစဥ္းစားမိဘူး။ တိုးတာ၊ ေ၀ွ႔တာ၊ တြန္းတာ၊ တိုက္တာ အက်င့္ပါေနလို႔႔ပဲျဖစ္မယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကထိုင္ခုံမွာ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ လာထိုင္တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူဟာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာပဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ေနတယ္။

ေလယာဥ္တက္ၿပီးလို႔ (၁၀)မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြက လက္တြန္းလွည္း ေလးေတြကိုတြန္းၿပီး အစားအေသာက္ လာေကၽြးပါတယ္။ အပူလား။ အေအးလား။ ႀကိဳက္ရာသုံးေဆာင္လို႔ရတယ္။ ေဖာ့ဘူးေလးနဲ႔ အသားညႇပ္ ေပါင္မုန္႔တစ္လုံးစီ လိုက္ၿပီးေ၀တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ထိုင္ခုံက အတြင္းဘက္မွာပါ။ အစားအေသာက္လာၿပီးေပးတဲ့ ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြက တစ္တန္းၿပီးတစ္တန္း၊ တစ္ခုံၿပီးတစ္ခုံ စနစ္တက် ေပးေ၀ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခုံအနားလည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္တယ္။ အသားညႇပ္ေဖာ့ဘူးတစ္ဘူးကို လွမ္းယူလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံျခားသားက လူသြားလမ္းရဲ႕ေဘးမွာ ေနရာယူထားသူ။ သူက အရင္ယူရမွာ။ ကၽြန္ေတာ္က အတြင္းဖက္ကခုံမွာ ထိုင္တဲ့သူ။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္မွယူရမွာ။ ဒါေပမယ္ ကၽြန္ေတာ္က အရင္ လက္ကိုလွမ္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားက စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္။“After you”အဲ့ဒီစကားကိုၾကားၾကားခ်င္း ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါဘူး။

အစာစားရင္း ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတယ္။“After you” တဲ့။ After ဆိုတာ... ၿပီးေနာက္။ you ဆိုတာ... သင္၊ မင္း၊ နင္၊ ရွင္။ ဒီေတာ့... “After you” ဆိုတာ “မင္းၿပီးမွ”လို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ “မင္းကို ဦးစားေပး”ပါတယ္။ “မင္းအရင္လုပ္”ပါ။ ဒီလို သေဘာေဆာင္တဲ့ အဂၤလိပ္ေခတ္ေပၚ စကားတစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးရင္းနဲ႔ ရွက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ “After me” သမားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မီးရထားလက္မွတ္တန္းစီရင္လည္း ငါရဖို႔...။ ဘတ္(စ္)ကားစီးရင္လည္း ငါအရင္တက္ဖို႔။ ငါ အရင္ေနရာရဖို႔။ ကားေမာင္းရင္လည္း လမ္းဆုံမွာ ငါ အရင္ကူးဖုိ႔။ ငါ အရင္ျဖတ္ဖို႔။လမ္းကူးရင္လည္း ငါ အရင္ ဟိုဘက္ေရာက္ဖို႔...။ အလုပ္ေလွ်ာက္ရင္လည္း ငါ အလုပ္အရင္ရဖို႔...။ ငါအဆင္ေျပဖို႔...။

“After me”....“After me”....“After me”....ငါၿပီးမွ မင္း...။ ငါအရင္...။ ငါ့ကို ဦးစားေပး။ ေတြးရင္း ေတြးရင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းရွက္လာမိတယ္။

ဒီအေၾကာင္းကို အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေဖနဲ႔အေမကို ေျပာျပမိတယ္။ အေမေျပာတဲ့စကားဟာ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။“After you” ဆိုတဲ့ စိတ္ဟာ လူႀကီးလူေကာင္းစိတ္ပဲ။ အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းကို အေမကခ်က္တယ္။ အေမခ်က္ထားတဲ့ ထမင္း၊ ဟင္းကို အေမ အရင္မစားဘူး။ သားသမီးေတြကို အရင္ေကၽြးတယ္။ “After you” ေပါ့ကြယ္။ ဒီလုိပဲ... မင္းအေဖဟာလည္း သူရွာလို႔ရတဲ့ ေငြေၾကးကို သူအရင္မသုံးဘူး။ သားသမီးေတြကို အရင္ေပးတယ္။ အရင္ေကၽြးတယ္။ “After you” ေပါ့ကြယ္။ မင္းဟာလည္း မင္းညီေတြ၊ ညီမေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ “After you” လုပ္ရမွာပဲ။ ဒီလိုပဲ မင္းဟာ ဆရာတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ တပည့္ေတြကို “After you” လုပ္ရမယ္။ “After you” ဆိုတာ ဦးစားေပးျခင္းသေဘာအျပင္ စာနာျခင္း၊ နားလည္ေပးျခင္းေတြ ပါေနတယ္။ ေမတၱာတရားေတြ ပါေနတယ္။ အတၱနည္းျခင္းသေဘာေတြ ပါ၀င္ေနတယ္။ အေဖက ၀င္ေျပာတယ္။“After me” ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ လူငယ္ေတြမွာ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ကေလးေတြမွာ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ “After me” ဆိုတဲ့ စိတ္ရွိေနတဲ့သူဟာ လူႀကီး မျဖစ္ေသးဘူး။ စိတ္အရြယ္မေရာက္ျခင္းရဲ႕ အမွတ္သေကၤတဟာ “After me” ပဲ။ “

အသက္ေတြႀကီးေလေလ တပ္မက္မႈေတြ နည္းေလေလ” ျဖစ္ရမွာ။ “အသက္ေတြႀကီးေလေလ တပ္မက္မႈေတြမ်ားေလေလ” ဆိုရင္ ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ “After me” ပဲ။ “After me” ဆိုတာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အတၱေတြ ရင္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးရွိေနျခင္းကို ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းပဲ။ “After me” သမားဟာာ မိဘဆိုရင္လည္း မိဘ မပီသတဲ့သူေပါ့။ ဆရာဆိုရင္လည္း ဆရာမပီသတဲ့သူေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းဆိုရင္လည္း သူငယ္ခ်င္း မပီသတဲ့သူေပါ့။ မိတ္ေဆြဆိုရင္လည္း မိတ္ေဆြ မပီသတဲ့သူေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လူႀကီးလူေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ရင္ “After me” ကိုေလွ်ာ့။ “After you” ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ့ သားရယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ “After me” သမားေတြနည္းလာၿပီး “After you” သမားေတြမ်ားလာရင္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲေနာ္။သူကလည္း ကိုယ့္အေပၚ “After you”။ ကိုယ္ကလည္း သူ႔အေပၚ “After you”။ မိဘကလည္း သားသမီးအေပၚ “After you”သားသမီးကလည္း မိဘအေပၚ “After you”လူႀကီးေတြကလည္း လူငယ္ေတြအေပၚ “After you”လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးေတြအေပၚ “After you”ဆရာကလည္း တပည့္အေပၚ “After you”တပည့္ကလည္း ဆရာ့အေပၚ “After you”အျပန္အလွန္ “After you” ဆိုတဲ့....၀န္းက်င္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထူေထာင္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ။

Credit-ကိုေသာင္း (ပုလဲေျမ)

ဒီေဆာင္းပါးေလးကုိ ဦးဇင္းဖတ္မိတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ အခုလုိ ကေလးေတြကုိ စာသင္မယ္၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဘယ္အေၾကာင္းအရာကုိ စာစီစာကံုးေရးခုိင္းရင္ သူတုိ႔ေလးေတြ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းရရွိေစမလဲ၊ ပါးစပ္ကေျပာျပတာကုိ လက္ေတြ႕မွာခ်ေရးခုိင္းတာဟာ သူတုိ႔ေလးေတြအတြက္ စာစီစာကံုး ျမန္မာစာလည္း ေရးတတ္သြားမယ္ဆုိၿပီး ပါးစပ္ကေန အထက္ပါေဆာင္းပါးကုိ ေျပာျပေပးၿပီး စာစီစာကံုးေရးခုိင္းတယ္။ စာေမးပြဲမွာ ထည့္ေရးခုိင္းလုိက္တယ္။

ဒီေဆာင္းပါးေလးေျပာျပရင္းနဲ႔ပဲ ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာစရာေလးေတြေပၚလာတာနဲ႔ ေအာက္ပါအတုိင္း ဆက္ေျပာျပေပးလုိက္တယ္။

အေမရိကန္ရွိ မိသားစုတစ္စုဟာ ေရေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းေပးရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္။ ဒုကၡသည္မိသားစုမွာလည္း အေမရယ္ သား (၂)ေယာက္ သမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္အားျဖင့္ မိသားစု (၄)ေယာက္ရွိတယ္။ လွဴမဲ့မိသားစုမွာလည္း ထိုနည္းတူ မိသားစု(၄)ေယာက္ပါပဲ။

အဲဒါနဲ႔ လွဴမဲ့မိသားစု အေမျဖစ္သူက သားသမီးေတြကို ကိုယ္မသံုးေတာ့တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ ေပးရေအာင္ဆိုၿပီး အေမျဖစ္သူက သူမဝတ္ေတာ့တဲ့ အဝတ္စားေတြ လွဴဖို႔ထည့္တယ္။ သား (၂)ေယာက္ကလည္း သူတို႔မႀကိဳက္တဲ့ပစၥည္းေတြ ထည့္ၾကတယ္။ အငယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ သမီးငယ္ေလးကေတာ့ သူအႀကိဳက္ဆံုး ႏွစ္သက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ကစားစရာ အရုပ္ကေလးကို ဒုကၡသည္ကေလးမေလးအတြက္ လွဴဖို႔ ယူလာခဲ့တယ္။

အဲဒါကို အေမျဖစ္သူလည္းျမင္ေရာ သမီးေလး ဘာျဖစ္လို႔ သမီးအႀကိဳက္ဆံုး အရုပ္ေလးကို လွဴရတာလဲ။ သမီး မလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ အရုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒါေတြ လွဴဖို႔ယူခဲ့ပါလို႔ ေျပာတဲ့အခါ သမီးျဖစ္သူက "အေမ သမီး ဒီအရုပ္ေလးနဲ႔ ကစားခဲ့တာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကစားခဲ့ရေပမဲ့ ဒုကၡသည္ ရြယ္တူကေလးမွာ တစ္ခါမွ ကစားရဦးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သမီးက ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး လွဴေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ။ သမီးတို႔က ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး ကိုယ္အေကာင္းလိုခ်င္သလို သူမ်ားလည္း အေကာင္းသံုး ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိရမွာေပါ့လို႔ "ေျပာတဲ့အခါက်မွ အေမျဖစ္သူလည္း အဝတ္စားအေဟာင္းေတြ ျပန္ဖယ္ၿပီး အေကာင္းဆံုးအဝတ္စားေတြ လွဴဖို႔ျပန္ျပင္ပါေတာ့တယ္။ အကိုျဖစ္တဲ့ သား (၂)ေယာက္လည္း သူတို႔အႀကိဳက္ဆံုး အသံုးအေဆာင္ေတြ လွဴဖို႔ထည့္ၾကပါေတာ့တယ္။

ဒါဟာ ကေလးကေနေပးလိုက္တဲ့ အသိပညာ ဒါနျပဳပံုေလးပါ။

မိမိတို႔ဟာ မဲႏႈိက္တဲ့အခါ အေကာင္းဆံုးကို လိုခ်င္တယ္။ ထီထိုးရင္လည္း အျမင့္ဆံုးဆုကို လိုခ်င္တယ္။ စီးပြားခ်မ္းသာကိုလည္း ကမၻာ့ခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြ ျဖစ္မလာၾကပါဘူး။ ဒါဟာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မိမိေပးကမ္းမႈျပဳျခင္း မ်ိဳးေစ့စိုက္တုန္းက အေကာင္းဆံုး ကိုယ့္ႏွစ္သက္ဆံုး အရာဝတၳဳမ်ား မေပးကမ္း မလွဴဒါန္းဘဲ အညံ့စားေတြပဲ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခဲ့လို႔ပါပဲ။ လံုးဝကို မေပးကမ္းခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္းစားရတဲ့အေျခေနထိ ျဖစ္ၾကရမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔ဟာ လူကိုျဖစ္ေစ သံဃာကိုျဖစ္ေစ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ မိမိအႀကိဳက္ဆံုး အေကာင္းဆံုး ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ဒါနျပဳၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွ လက္ခံရရွိတဲ့သူကို စိတ္ခ်မ္းသာေစသလို မိမိရရွိတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အေကာင္းဆံုးေတြ ရရွိမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ဟာ သူတစ္ပါးကုိ ေပးကမ္းတဲ့အခါမွာလည္း After you စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ေကာင္းတာကုိပဲ ေပးကမ္းၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒါမွသာ မိမိတုိ႔ဟာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ နည္းလမ္းကုိ လုိက္နာရာလည္း ေရာက္မွာပါ။

ျမတ္ဗုဒၶဟာ After you စိတ္ဓာတ္ရွိလုိ႔သာလွ်င္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းကာလပတ္လံုး သူတစ္ပါးေကာင္းစားေရးအတြက္ ခႏၶကုိယ္မွာရွိတဲ့အရာေရာ၊ အျပင္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ၊ ဇနီးမယား သားသမီးမ်ားကုိပါ ေပးကမ္းခဲ့တာပါ။ ျမတ္ဗုဒၶျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း သူတစ္ပါးအတြက္ တစ္ရက္ကုိ (၂၄)နာရီရွိရာက (၂၂)နာရီခန္႔ မနားမေန အလုပ္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိေတြျပဳလုပ္ေပးတာဟာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ After you စိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔သည္ အသက္ရွင္သမွ်ကာလပတ္လံုး After you စိတ္ဓာတ္ကုိ လက္ကုိင္က်င့္သံုးရမွာပါ။ ဒါမွသာ မိမိတုိ႔သည္ မ်က္ေမွာက္သံသရာမွာ ၿပီးျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ခ်မ္းသာသုခအစစ္မွန္ကုိ ခံစားၾကရပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလုိ ကေလးေတြကုိေျပာျပေပးၿပီး သူတုိ႔ေလးေတြ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ မွတ္မိတာေတြ မ်ားေပမဲ့လည္း စာေမးပြဲေျဖခ်ိန္ကုိ ငဲ့ညာၿပီး စာရြက္(၂)မ်က္ႏွာခန္႔ ေျဖဆုိခုိင္းလုိက္ပါတယ္။

ကုိင္း-ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ဦးဇင္းစာဖတ္ပရိသတ္မ်ားလည္း ကေလးေတြလုိ ဗဟုသုတအသိပညာမ်ား တုိးပြားၿပီးမုိ႔ လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔နဲ႔ နီးစပ္ရာကေလးမ်ားကုိလည္း တဆင့္ျပန္လည္ သင္ေပးၾကေပါ့ေလ။

စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား အသိပညာဗဟုသုတၾကြယ္ဝၿပီး အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္......။

အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
သာသနတကၠသီလ ဓမၼာစရိယ
B.A (Buddhism), M.A (Sri Lanka)
Ph.D (Thesis) (သီရိလကၤာ)
ဖုန္း။ 09-33079721. 09-420064265